WichianBuri - BoRang

Ja, dit dorpse plattelandsleven bevalt mij wel… eigenlijk niet te beschrijven… het is zo anders allemaal… De grootste zorg van de mensen hier is wat ze elke dag te eten hebben… en aangezien eten nou niet mijn grootste zorg is, heb ik die zorg ook al niet… Nee, flauwekul… de mensen hier zijn niet echt arm, maar luxe kennen ze niet… Ik verblijf hier (gelukkig) in een van de betere huizen van het dorp… incl. ventilator, koelkast, magnetron en scooter..!

Mijn dag begint meestal zo rond 8 a 9 uur met een ontbijtje buiten op de veranda… daarna richting WichianBuri om wat boodschappen te doen… een rit op de scooter van zo`n 20 km dwars door de rijstvelden heen… Dit stadje heeft alle noodzakelijke winkels… een markt en elke donderdag een grote markt… verder is er niet zo gek veel te beleven…

`s middags bezigheden zoals vissen… een ritje door de omgeving… wat tuinieren… vuil verbranden of wat kluswerk aan en om het huis… als tegenprestatie voor de gastvrije kost en inwoning heb ik het stenen onderhuis van een nieuw fris kleurtje voorzien en heb ik de dakgoot gerepareerd zodat het regenwater weer in grote vaten opgevangen en hergebruikt kan worden…

`s avonds wordt er van alles gekookt… voor mij meestal noodles met ei, kip en groenten… De lekkerste en vreemdste soorten fruit groeien hier overal in de buurt of in de tuin… Doerian, DragonFruit, JackFruit, Mango`s kan je onbeperkt eten... en dan heb je nog een stoffige dorpswinkel die tot laat open is… Na het eten is het meestal een aanloop van neefjes, nichtjes, ooms of tantes die even komen buurten… de super drukke tweeling broertjes van de buren die nog geen 3 seconden stil kunnen zitten… Snacks… drankje… muziekje erbij… gezellig… ja, best goed uit te houden hier…
En natuurlijk veel honden, katten, kippen, hagedissen, gekko’s, slangen, padden, vogels, schorpioenen, torren en insecten… De eerste week ben ik, net als mijn vorige reis, helemaal verrot gestoken… maar het lijkt of je er na verloop van tijd een soort immuun voor wordt… nu in ieder geval weinig last meer van…

Het is regenseizoen, overdag erg warm met veel bewolking en `s avonds regelmatig een flinke bui die alles lekker doet afkoelen… net als het douchen met koud water… warm water heeft hier niemand… zelfs de afwas wordt met het koud/lauwe leidingwater gedaan… Als het `s avonds geregend heeft heb je vaak na zo`n bui dat er een zwerm van honderden soort vliegende oorwormen op de terrasverlichting afkomt… die verliezen na verloop van een uur allemaal hun vleugels en gaan dan lopend verder… recht in de monden van de grote padden, gekko`s en katten die geduldig op dit moment zitten te wachten… bizar om te zien...!

Ja, ik heb het erg naar mijn zin gehad op het platteland… Ik verblijf momenteel in het huis en dorp van Sarita die ik in de laatste week van mijn vorige reis op Koh Chang heb leren kennen… deze vriendschap gaat erg leuk en daarom hebben we besloten om samen verder te reizen richting het zuiden… a.s. dinsdag vertrek ik dus met m`n nieuwe reismaatje via Bangkok naar Koh Phangan…

Tot volgende week..!!

Zie ook video onder de foto`s...